Geboren in de maand november van het jaar waarin wereldoorlog 2 eindigde. 2e oudste uit een gezin van 7 kinderen en kreeg de naam Marc Van De Voorde mee. Gehuwd met Sonia Pieters en we kregen 2 kinderen Kristof en Stijn.

Kristof is in het jaar 2000 op net geen 17 jaar oud in een verkeersongeval jammerlijk om het leven gekomen en Stijn heeft zijn weg gevonden in de computer wereld.

Samen met Sonia, Stijn (de webmaster) en mezelf dragen we deze site dan ook op aan Kristof als blijvende herinnering aan die 17 mooie jaren die we samen mochten beleven.

Ik moet zowat 11 jaar oud geweest zijn toen ik voor het eerst met radiotechniek kennis maakte. In de verlofperiode ging ik op vakantie bij mijn grootouders waar mijn oom René zaliger was opgegroeid en zijn studies van Ingenieur elektronica had beëindigd. Op een van deze vakanties was mijn oom daar eveneens en hij plaatste toen een koptelefoon op mijn hoofd die verbonden was met een geheimzinnig sigarenkistje. Toen kon ik mij eigen oren niet geloven, ik hoorde heel zachte muziek in de koptelefoon. Uren heb ik daar zitten naar luisteren en als ik langzaamaan een knop op het geheimzinnige sigarenkistje draaide ging het geluid weg en kwam er andere muziek of spraak in de plaats. En in het schuurtje van mij grootouder vond ik ook een eigenaardige metalen doos met langs de binnenkant allerlei rare dingen in. Sommige zagen eruit als kleine cilindrische metalen doosjes waarvan je het dekseltje kon in en uit draaien en zelfs zover dat het dekseltje loskwam van het doosje, dit vond ik heel raar. Verder vond ik daar enkele oude boeken over radio, eentje noemde “Het nieuwe radioboek voor jongens” auteur: P. H. Henderickx en deze boeken kreeg ik van mijn oom mee naar huis. Thuis heb ik de boeken meermaals volledig uitgelezen, voor zover ik het toen allemaal begreep. En zo was de radiomicrobe in mij geboren en begreep ik nu wat er zich afspeelde in het geheimzinnig sigarenkistje met de koptelefoon: een doodgewone kristalontvanger! Het duurde daarna ook niet lang dat ik mij eveneens waagde aan bouw van een kristalontvanger en die nog functioneerde ook.

Later, na mijn legerdienst en ik een degelijke job als schrijnwerker uitoefende, tekende ik in op de schriftelijke radiocursus van Eurelec. Aan de hand van theoretische radio lessen en daaraan gekoppeld praktische bouwpakketten leerde ik de radiotechniek door en door kennen. Toen leerde ik die eigenaardige kleine cilindrische metalen doosjes welke onderaan in die grote metalen doos van mijn oom gemonteerd waren identificeren. Het bleek doodgewoon een Philips radiochassis te zijn met langs de binnenkant verscheidene toltrimmers er in.
De kers op de radiotaart was het bouwen van een superheterodyne radio AM / FM als laatste bouwproject van de Eurelec cursus, welke vele jaren daarna in onze huiskamer dienst deed.
Daarna volgde nog de zwart/wit TV in bouwdoos; BBO-824 welke eveneens voor jaren kijkplezier zorgde.

Na het samenstellen van de TV kregen er andere interesses meer aandacht, tot in de jaar 1993. Toen zag mijn zoon Kristof op het containerpark een oude buizenradio liggen welke ik meenam met de belofte aan Kristof dat ik deze zou herstellen. Vanaf toen werd de radiohobby een passie en begon ik volop met verzamelen en restaureren, met als resultaat alles wat te zien, te lezen en te horen is op deze website.

Marc Van De Voorde